Dag 10.

Gisteren hebben we in het hotel gegeten, een grote bar/grill is onderdeel van het hotel.Het eten is er super en we krijgen de frites in grappige kleine mandjes.

Na het eten kijken we met z'n allen het darten op tv en zien we hoe van Barneveld met enige moeite een arrogante takkelul van het bord af gooit. Na het darten gaan we nog een potje kaarten, na een minuutje of tien komt een barman naar ons toe of hij achterin de bar een hoekje voor ons apart mag maken. We spelen met pokerfiches weliswaar zonder geld op tafel maar bij controle staat hier ongeveer de doodstraf op. We krijgen ons eigen gedeelte in de bar met onze barman erbij, ook goed.

Om twaalf uur houden we het voor gezien en is het echt tijd voor een tukkie.

Rond een uur of negen zijn we beneden voor een uitgebreid ontbijt, we mogen zeker niet klagen en we hebben ruime keus.

Om elf uur hebben we een tour met een Black Cab besproken, met deze oude taxi gaan we een tour door de stad doen en de chauffeur legt gelijk de roerige geschiedenis van de stad Belfast uit.

Vanaf 1960 tot ongeveer 1997 heeft Belfast een hele roerige tijd gekend, deze periode werden 'The Troubles ' genoemd. Het was een lange strijd tussen protestanten en katholieken waarvan een gedeelte van de bevolking bij Ierland wilde horen en een gedeelte bij Engeland.

Als we buiten het stadscentrum komen beginnen de muurschilderingen waarmee de keuze van de mensen duidelijk werd gemaakt en ook het verloop van de periode wordt hiermee beschreven.

Verder buiten het centrum komen we bij de muur welke de verdeeldheid van de stad duidelijk laat zien, de muur is een meter of tien hoog en is een aantal jaren geleden nog verhoogd met een extra hekwerk omdat er nog steeds stenen over het hek gegooid worden.

Als we bij een bepaald punt van de muur stoppen blijkt dat het de gewoonte is om er een boodschap op te schrijven, John krabbelt er ook een boodschap op namens ons vijven.

In de muur zitten twee doorgangen waar je van het ene naar het nadere gedeelte kan. Elke avond worden de grote hekken in de doorgangen gesloten en kan je maar via één controlepunt naar de andere zijde.

Als we aan de andere zijde van de muur komen zien we een toch wat triester Belfast, we zien een hoop gedenktekens en aandenkens aan de rellen. We bezoeken een monument wat honderden namen draagt van mensen die omgekomen zijn bij de rellen.

Naast het monument staan de woningen erg dicht bij de muur, de mensen hebben passende maatregelen genomen om de stenen uit huis te houden. Gezellig is anders......

Tegenwoordig vallen de rellen en aanslagen gelukkig mee. Behalve elk jaar op en na 12 juli als de herdenking van een grote overwinning van de protestanten op de katholieken plaats vind. De katholieken zien dit als een provocatie.

We bezoeken nog een aantal muurschilderingen en monumenten, het maakt allemaal behoorlijk indruk. Pascal heeft een iets andere mening en vat de tour en de gebeurtenissen kort samen: Protestanten, Katholieken, hoge muur, prikkeldraad, stenen gooien bla bla bla........

Maar ook hij is af en toe onder de indruk (cultuurbarbaar)

We gaan met de schoenlepel de taxi weer in.

Als volgt bezoeken we het grootste droogdok ter wereld, hier is men in 1909 begonnen met het bouwen van de (onzinkbare) Titanic. In 1912 is hij hier vandaan vertrokken voor zijn eerste en laatste reis. Het droogdok is indrukwekkend groot en zeker omdat het al meer als honderd jaar geleden gebouwd is.

We laten ons door onze taxichauffeur afzetten bij een groot winkelcentrum in Belfast.

Eerst maar een enorme bak koffie bij Starbucks. Het culturele gedeelte van de dag hebben we afgerond en nu gaan we onze pijlen richten op de rest van de stad.

Het winkelcentrum is een groot kunstwerk op zich, het bestaat uit een stuk of zeven verdiepingen met een glazen koepel als dak. Als we met de lift naar de bovenste verdieping gaan waar het uitkijk platform is, kijken we met z'n allen over de rand naar beneden. Danny heeft het even niet naar zijn zin als hij naar beneden kijkt.

We wandelen (en sommige van ons strompelen) de stad door en doen hier en daar een biertje op het terras, natuurlijk genieten we ook nog even van het natuurschoon.

Ook doen we een biertje tegenover het Europahotel, dit hotel heeft de twijfelachtige status van het hotel met de meeste bomaanslagen in Europa. Het waren er maar dertig.

Ook hier blijken ze een dorpsgek te hebben, jammer wij probeerden Danny al aan ze te slijten.....

In het centrum van Belfast zijn we een restaurant tegen gekomen waar we heerlijk kunnen eten, in een restaurant van deze keten zijn we in Praag ook al wezen eten.

Om zes uur zoeken we het restaurant op en eten we allemaal een portie spareribs. Op de terugweg naar het hotel lopen we nog even langs de Disneystore waar John nog even een cadeautje voor zijn nichtje koopt geassisteerd door de rest, waarschijnlijk komt het door het personeel in de winkel dat er vijf mannen een half uurtje door de winkel wandelen.

Dat vrouwen toch mannen met geld zoeken blijkt wel als Danny en John het grote kasteel in de Disneystore veroverd hebben, de eerste prinses dient zich al snel aan.

We gaan terug naar het hotel waar we vanavond een rustig avondje hebben, morgenochtend moeten we voor zes uur uit bed. Om half zeven moeten we bij de ferry zijn en om half acht vertrekken we richting Schotland.