Dag 2. Bootje - Newcastle - Stranraer

Dag 2.

Om half acht worden we door de kapitein gewekt, hij brult lekker door de intercom. Hij heeft geluk dat we hem met niks kunnen raken vanuit onze mini slaapkamer.

In het restaurant gaan we ontbijten, of sommige van ons doen een poging iets weg te krijgen. Om tien uur mogen wede ferry verlaten engaan we richting grenscontrole.

We staan met de auto in de wachtrij voor de grenscontrole als Dennis even uitstapt om Danny te helpen met het pakken van zijn paspoort, John verwacht niet dat er iemand uitstapt en rijdt weer een plaatsje naar voren in de wachtrij. De auto wil een beetje moeilijk van zijn plek, na controle blijkt Dennis zijn voet onder het achterwiel te zitten.

Dennis loopt een paar lelijke schaafwonden op en waarschijnlijk een kneuzing hier en daar. Als we door de grenscontrole zijn onderwerpen we Dennis zijn voet aan een grondige controle en hopen we dat het meevalt.

We beginnen aan onze reis van Newcastle Engeland naar Stranraer Schotland, we moeten vandaag ongeveer 350 kilometer rijden en daar hebben we heel de dag de tijd voor.

Ook het project links rijden begint vandaag, op de snelwegen blijkt het allemaal heel erg tegen te vallen, de rotondes en uitritten vergen toch wel een beetje concentratie. Als we de drukte van Newcastle achter ons gelaten hebben rijden we over provinciale wegen door het Engelse platteland en af en toe door de bergen. Geen verkeerde route om te rijden we vermaken ons prima.

Onderweg worden we continu lastig gevallen door een busje, als we hem van dichtbij bekijken blijkt hij van de AA te zijn. We snappen niet wat hij bij ons te zoeken heeft.

Halverwege de rit besluiten we in een klein dorpje Engelse Ponden uit de muur te trekken en wat te gaan drinken. Het is een leuk dorpje waar we op het dorpsplein bij een coffeeshop (nee niet zo één) koffie drinken.

Op het dorpsplein ligt in de straat een groot bronzen voorwerp, als we het merkwaardige ding onderzoeken blijkt dit hetmiddelpunt van Groot-Brittannië te zijn.

We nemen een foto en natuurlijk ook even een groepsfoto boven het stuk oud ijzer.

Met de ponden op zak vervolgen we onze weg naar Stranraer. Een uurtje voor Stranraer komen we langs een groot meer met een restaurant erbij, de ideale locatie om een hapje te eten.

Met John achter het stuur en Pascal als bijrijder vervolgen we onze weg, de drie op de achterbank besluiten dat ze wel een tukje verdient hebben.

Druk bezig met sturen:

Druk bezig met knuffelen en uitrusten (lees: bijkomen van dag 1.)

Onderweg krijgen we nog een subtiele waarschuwing dat er deze vakantie nog wel meer mis kan gaan......

We hebben vandaag wel een geheel nieuwe ervaring, als we wandelen of stilstaan lijkt het nog steeds of we op de ferry zitten. Het lijkt net of alles beweegt, heel raar. (en nee we hebben nog niks op)

Om drie uur arriveren we in Stranraer en zoeken we ons hotel op, hoe krijgen ze het voor elkaar een bar met vijf barkrukken..... Goed hotel!!!!

Het hotel is meer een soort kroeg met een bed & breakfast, op de kamers staat alles klaar om ons eigen ontbijt te maken de volgende morgen.

John komt tot de conclusie dat hij de kaartlezer vergeten is en aangezien dat we jullie natuurlijk onze vangsten willen laten zien moet er rap een kaartlezer komen. Pascal en John gaan op jacht in het stadje naar een kaartlezer. Na een tip van de kroegbaas komen we bij een Schotse Kijkshop waar een superhippe kaartlezer kopen. Door het heerlijke weer duurt de wandeling door het stadje iets langer als gepland, ook de zomersgeklede dames her en der in de stad verspreid hadden hier schuld aan. Pascal en John genieten van al het natuurschoon in de stad en zijn een uurtje later weer in het hotel.

Dennis ligt nog steeds op de plek waar we hem hebben achter gelaten, we besluiten hem een verbandje te geven zodat ook hij een biertje mee kan gaan doen aan de bar beneden.

Dokter Rijsdijk veranderd Dennis in een mum van tijd in een mummie en dan is het tijd voor een biertje.

Aan de bar prutsen we dit verhaaltje voor jullie in elkaar en voegen we nog wat foto's toe.

Waarschijnlijk gaan we straks een restaurantje zoeken voor het avondeten, Danny is eigenlijk aan de beurt om aardappelen te schillen maar gaf al aan geen zin te hebben.

Mocht er vanavond nog iets boeiends gebeuren krijgen jullie dit natuurlijk te horen, zo niet dan moeten jullie het hier mee doen.

Dag 1. H.I.Ambacht - IJmuiden - Bootje

Dag 1.

Eindelijk het is zo ver, we gaan naar Noord-Ierland.

Vandaag hebben we om één uur in de middag afgesproken om te vertrekken naar IJmuiden, we monteren de skibox op het dak om alle tassen met kleding kwijt te kunnen. Als we de vijf tassen in de auto aan het stapelen zijn vragen we ons af of we niet iets te veel kleding bij ons hebben, het zal onze vrouwelijke kant wel zijn die bij het inpakken tevoorschijn kwam.

Danny spant de kroon en komt met een koffer aan waar we in principe alle spullen van ons vijven in hadden kunnen proppen. Van onze toeschouwers krijgen we het advies de koffer als aanhanger achter de auto te hangen, er zitten tenslotte wieltjes onder.

Als we alles in de auto gepropt hebben rijden we vlot richting IJmuiden, we mogen niet klagen en iets voor half drie staan we bij de ferry. We rijden door de grenscontrole als Iris (de vriendin van Danny) nog even afscheid komt nemen, ze zat in de buurt voor haar werk. Iris mag van de marechaussee even mee over de 'grens' en moet zich straks bij hem weer afmelden. We hebben nog anderhalf uur de tijd dus gaan we maar een biertje doen in de bar bij de ferry.

Ons geluk kan niet op als er precies vijf barkrukken aan de bar staan, hoe krijgen ze het voor elkaar.

We besluiten de vakantie gelijk maar goed te beginnen en bestellen vijf bier, één van de dames achter de bar tapt de eerste vijf halve liters voor ons. Na een kwartiertje vragen we het andere meisje of we nog vijf biertjes mogen, ze blijkt pas net in de bar te werken en heeft nog nooit bier getapt. We zijn de beroerdste niet en na een paar tellen staat ze op aanwijzing van ons bier te tappen. Gelukkig leert ze snel en mag ze het volgende rondje weer doen.

Ook Hendrik komt nog even langs om ons uit te zwaaien, alleen laten ze hem de grens niet over. (niet dat we dat verwacht hadden...) Om vier uur gaan we naar de auto en mogen we aan boord rijden, het verloopt allemaal vrij vlot.

We zoeken onze kamers op, dumpen onze spullen en aansluitend gaan we op onderzoek uit waar de bar zich bevindt aan boord. We vinden er zelfs meerdere, goeie boot!!! (en leuk personeel)

Met een biertje kijken we vanaf het achterdek hoe we IJmuiden verlaten en de zee op gaan, we voelen dat er flink wat wind staat en de golven voorspellen dat het geen saai reisje gaat worden.

De boot doet inderdaad waar we al een beetje bang voor waren, je snapt niet dat zo'n enorm ding gaat rollen van een paar golfjes. We wennen er snel aan en in principe loopt het hetzelfde als met vijftien bier op.

Om zes uur zoeken we het steak restaurant op waar we gereserveerd hebben, we eten heerlijk en hebben een goed bodempje voor de rest van de avond.

We zoeken een leuk tafeltje bij het podium waar een band een optreden geeft, tussen de optredens door doen we nog mee aan een rondje bingo. Danny doet fanatiek mee en hoeft elke keer nog maar één getal als iemand anders hem tot twee keer toe voor is en aansluitend het benodigde getal komt. We zullen zijn woorden hier maar niet neerzetten.

Na een potje klaverjassen en de nodige drankjes gaan we om elf uur nog even het casino in, we zitten tot half één aan de blackjack tafel waar het erg gezellig is.

We mogen nog een beetje winst noteren als om half één het casino sluit. We nemen nog een afzakkertje aan de bar en daarna gaan we naar onze mini slaapkamers.

De kamers zijn vrij klein met een stapelbed, Pascal heeft de eer om op het bovenste bed te klauteren. Het bijbehorende trapje hangt los aan de muur en moet aan het bed bevestigd worden, waarschijnlijk is dit klusje in nuchtere toestand vrij simpel. Pascal heeft alleen de pech dat hij die toestand al ver achter zich heeft gelaten en dat heeft het trapje geweten, ook de buren en hun buren hebben mee mogen genieten.

Ondanks het schommelen van de boot vallen we vrij vlot in slaap.